رشد کمی و کیفی ناوگان حمل ونقل عمومی؛ امیدافزا و عدالت آفرین

موضوع امیدبخشی در جامعه و حفظ و ارتقای سرمایه اجتماعی نظام مقدس جمهوری اسلامی در بیانات داهیانه رهبر فرزانه انقلاب (مد ظله العالی) به خصوص بیانات اخیر ایشان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. در این باره نقش شهرداری‌ها بسیار پررنگ است، چنان که معظم له می‌فرمایند:

شهرداری به عنوان سازمانی که سروکارش با مردم است، باید روح خدمتگزاری و اخلاص را بیشتر از جا‌های دیگر داشته باشد؛ بنابراین تأکید و با مداقه و امعان نظر در مأموریت‌های کلیدی، شهرداری به عنوان سازمانی که با بیش از سیصد خدمت که نزدیک به هشتاد خدمت مستقیم به شهروندان دارد، می‌توان گفت مهم‌ترین سازمان و نهاد مردمی در امیدبخشی به مردم و ارتقای سرمایه اجتماعی شهروندان، شهرداری‌ها هستند.

یکی از مؤلفه‌هایی که نمود و نتیجه ارتقا و افزایش سرمایه اجتماعی است، مشارکت مردم است. مردم وقتی خدمت رسانی شهرداری‌ها به عنوان ویترین نظام را لمس کنند، در اداره جامعه مشارکت می‌کنند. از مؤلفه‌های اثرگذار امیدافزایی در جامعه، توجه به خدمات رفاهی و معیشت عمومی جامعه و نیاز‌های اساسی مردم است که مهم‌ترین آن‌ها در حوزه شهرداری‌ها را‌ می‌توان حمل ونقل عمومی دانست.

حمل ونقل عمومی نقش مهمی در ایجاد امیدواری و عدالت اجتماعی ایفا می‌کند. توسعه ناوگان حمل ونقل عمومی هم زمان با ترویج مشارکت عمومی، کاهش ترافیک و آلودگی هوا را تسهیل می‌کند. این پیشرفت‌ها باعث می‌شوند که زندگی شهروندان با امید بیشتر و عدالت فزاینده‌ای روبه رو شود.

افزایش تعداد و کیفیت وسایل نقلیه عمومی به ارتقای دسترسی به خدمات حمل ونقل معیشتی و آموزشی برای همه اقشار جامعه منجر می‌شود. این تحول به شهروندان این امکان را‌ می‌دهد تا با سرعت بهتری به مقاصدشان برسند و بدین ترتیب امیدواری و رضایت اجتماعی را افزایش می‌دهد. این موضوع باعث کاهش وابستگی به خودرو‌های شخصی و کاهش ترافیک شهری نیز می‌شود که درنهایت به بهبود کیفیت هوای محیط زیست و کاهش آلودگی هوا منجر خواهد شد و این مهم‌ترین رکن عدالت افزا در حوزه محیط زیست و هوای پاک است؛ به خصوص اهمیت کاهش ترافیک و آلودگی هوا نباید نادیده گرفته شود.

این تحولات بهبود سلامتی افراد را تقویت می‌کند و نگرانی‌ها درباره عواقب منفی آلودگی هوا نیز کاهش می‌یابد و خلق آینده‌ای بهتر برای نسل‌های آینده رقم خواهد خورد. برای دستیابی به این اهداف نیاز به توجه به نقاط مختلف داریم. اولین گام در توسعه حمل ونقل عمومی، بهبود زیرساخت‌ها و خدمات موجود است. ناوگان حمل ونقل عمومی باید برای همه اقشار جامعه در دسترس باشد و کیفیت ارائه شده برای رفاه شهروندان باید تضمین شود.

در سال‌های گذشته بیشتر ناوگان حمل ونقل عمومی اعم از اتوبوس و تاکسی در کشور فرسوده شده و با توجه به افزایش قیمت ناوگان، نیازمند اقدام اساسی است. به عنوان مثال، درمجموع ۱۰هزار ناوگان فعال اتوبوس در کشور داریم که مطابق با نیازسنجی‌ها و مطالعات، باید ۳۵هزار دستگاه اتوبوس تأمین شود. در دهه گذشته ... ناوگان اتوبوس تأمین شده است، اما با نقطه مطلوب فاصله زیادی دارد.

دومین گام ترویج مفهوم مشارکت عمومی در حمل ونقل عمومی است. این مشارکت شامل مشارکت مردم در تصمیم گیری‌های مرتبط با حمل ونقل عمومی، انتقادات سازنده و مشارکت در ارتقای این سیستم می‌شود.

از طریق جلسات عمومی نظرسنجی‌ها و فرصت‌های مردم در برنامه ریزی حمل ونقل عدالت اجتماعی ارتقا می‌یابد و شهروندان احساس می‌کنند که صدایشان شنیده می‌شود و در تصمیم‌ها اثرگذار هستند. همچنین لازم است به مسائل محیط زیستی و کاهش ترافیک توجه کنیم. ایجاد ترتیب‌های مناسب برای ترافیک شهری و تشویق به استفاده از حمل ونقل عمومی باعث کاهش ترافیک و آلودگی هوا می‌شود. این تدابیر نیازمند همکاری بین دولت، مجلس و مدیریت محلی است.

درنهایت توسعه ناوگان حمل ونقل عمومی به منظور امیدواری و عدالت اجتماعی نیازمند رویکرد‌های دقیق و مدیریت کارآمد است. با اجرای این تدابیر، می‌توانیم به سوی جامعه‌ای پویا، پایدار و عادلانه حرکت کنیم که استفاده از ناوگان حمل ونقل عمومی را ترجیح می‌دهد و برای همگان مفید باشد.